Reumatoïde Artritis
Reumatoïde Artritis
Reumatoïde artritis (RA) is een chronische ziekte dat zwelling van de gewrichten veroorzaakt. RA kan ook leiden tot zwelling van weefsels die vlakbij de gewrichten liggen, en ontstekingen van andere organen in het lichaam.
De Diagnose
Het vaststellen van reumatoïde artritis begint bij een ontmoeting tussen arts en patiënt. De arts zal de symptomen van de patiënt analyseren, de voorgeschiedenis doornemen en de gewrichten inspecteren voor deformatie en ontstekingen. Ook zal de arts andere delen van het lichaam onderzoeken naar ontstekingen, en de huid afspeuren naar reumatoïde nodules. Vaak worden er ook röntgenfoto gemaakt en bloedonderzoek gedaan. De diagnose hangt af van de verspreiding van de gewrichtsontstekingen, het symptomen patroon en de uitslagen van de röntgenfoto’s en het bloedonderzoek.
Vaak zijn er meerdere consulten nodig om de diagnose met zekerheid te stellen. De verspreiding van de ontstoken gewrichten is van groot belang bij het stellen van de diagnose. Normaal gesproken is het zo dat bij reumatoïde artritis de kleine gewrichten van de polsen, voeten, knieën en handen gezwollen zijn op een symmetrische manier. Beide kanten van het lichaam zijn aangedaan. De diagnose van RA wordt lastiger wanneer er slechts een of twee gewrichten ontstoken zijn. De arts zal in dat geval andere onderzoeken doen om jicht of andere infecties uit te sluiten. Het vinden van reumatoïde nodules kan ook de diagnose impliceren.
Patiënten met reumatoïde artritis kunnen abnormale antilichamen hebben. Reumatoïde factor, een bloed antilichaam, wordt bij tachtig procent van de patiënten gevonden. Een ander antilichaam dat bekend staat als het Citrulline antilichaam kan worden teruggevonden bij vrijwel alle patiënten met RA. Een bloedonderzoek wat bekend staat als de bezinking wordt gebruikt als ruwe maatstaaf voor de ontsteking van gewrichten. C-reactieve eiwit is een ander bloedonderzoek, wat gebruikt wordt om te berekenen hoeveel ontsteking zich in het lichaam bevindt. De ANA, reumatoïde factor, C-reactieve eiwit en bezinking tests zijn niet beslissend als het gaat om het vaststellen van reumatoïde artritis aangezien de resultaten ook kunnen wijzen op andere onstekingen of systemische autoimmuun aandoeningen.
In een vroeg stadium van de ziekte zullen röntgenfoto’s van de gewrichten alleen maar ontstekingen van de zachte weefsels weergeven. De uitslagen kunnen zelfs normaal zijn. Wanneer de ziekte zich echter verder ontwikkelt, dan zullen er op röntgenfoto’s benige erosies te zien zijn, wat kenmerkend is voor reumatoïde artritis van de gewrichten. Deze kunnen nuttig zijn bij het vaststellen van de gevorderdheid van de ziekte en de schade aan de gewrichten.
Het maken van een botscan is een radioactieve testmethode waarbij de ontstoken gewrichten aan het licht komen. Arthrocentesis is een procedure waarbij de arts vocht wegneemt uit het gewricht door middel van een steriele naald en een spuit. Laboratoriumanalyse van het vocht kan vervolgens erg nuttig zijn bij het uitsluiten van andere vormen van artritis zoals jicht en infectie.
