De ziekte van Lyme
De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door bacteriën die bekend staan als spirocheten, en deze bacteriën zijn te vinden in teken die normaal gesproken overleven in de maag van een dier zoals een hert. Daarom staat deze ziekte bekend als de ziekte die wordt veroorzaakt door de hertenteek. Spirocheet is de naam die in de VS wordt gebruikt, maar de echte naam van de bacterie is Borrelia Burgdorferi.
In Europa wordt de ziekte van Lyme veroorzaakt door de bacterie Borrelia Afzelii. De ziekte verspreidt zich wanneer de teek de huid van een mens bijt, waardoor de bacterie het lichaam kan infecteren, aangezien de bacterie via de beet wordt overgebracht op de huid van de mens.
De ziekte van Lyme wordt geen epidemie omdat het geen besmettelijke ziekte is wat van de ene mens op de andere kan worden overgebracht door direct of indirect contact. De hertenteek kan de bacterie alleen overbrengen op een mens als het minimaal 36 tot 48 uur op het lichaam weet te blijven zitten. Deze ziekte kan daarom makkelijk voorkomen worden in plaatsen waar de hertenteek voorkomt door dagelijks het hele lichaam na te zoeken. Soms zijn de teken echter zo klein dat ze moeilijk te vinden zijn.
Feiten over de ziekte van Lyme
De ziekte van Lyme werd voor het eerst ontdekt in Lyme, Connecticut in 1975, toen een aantal moeders uit dezelfde omgeving hun kinderen naar de huisarts brachten wegens reumatoïde artritis. Dit leidde tot grote verbazing bij artsen, die vervolgens de zaak nader gingen onderzoeken. Het is namelijk vrij opmerkelijk dat zo veel kinderen uit hetzelfde gebied allemaal tegelijkertijd last hebben van dezelfde ziekte. De onderzoekers ontdekten dat het probleem werd veroorzaakt door een bacterie, en later werd er ontdekt dat deze bacterie werd overgebracht door de hertenteek.
De ziekte is in 1982 vernoemd naar de plaats waar het ontdekt werd, in Lyme. Het aantal gevallen van deze ziekte hangt vooral af van de hoeveelheid geïnfecteerde hertenteken die er zijn in het gebied in kwestie.
De ziekte komt ook voor in China, Australië, Japan en Europa. Ook is het gezien in sommige delen van de Sovjet Unie. De hoogste incidentie komt voor in de VS. Men heeft ontdekt dat er hier in alle vijftig staten mensen zijn die lijden aan deze ziekte.