Epilepsie

Wanneer herhaaldelijke, niet uitgelokte aanvallen samengaan met een chronische neurologische stoornis, dan staat dit bekend als epilepsie. 2% van de Amerikaanse bevolking lijdt aan epilepsie, en dit komt neer op een getal van ongeveer 50 miljoen per jaar.

Epilepsie is behandelbaar en het kan effectief onder controle worden gehouden door middel van medicatie. Als er sprake is van een ernstig of kritiek geval, dan behoort een operatie ook tot de mogelijkheden.
In de meeste gevallen is echter waargenomen dat ondanks het gebruik van medicatie, in 30% van de gevallen, de patiënten er niet in slagen om hun aanvallen onder controle te houden.

Een aantal symptomen van epilepsie zijn convulsies, het op de grond vallen, bewustzijnsverlies, het uitschreeuwen, vaak stokt de vocalisatie of spraak, de ledematen zijn asymmetrisch gepositioneerd, alternerende rigiditeit en ontspanning van de spieren, hallucinaties, illusies, felle flitsen van kleur of licht zien, licht in het hoofd zijn, duizeligheid, onaangename geuren of smaken waarnemen, het horen van sissende of zoemende geluiden, zweten, dilatatie van de pupillen, kippenvel, overgeven, misselijkheid, incontinentie, borborygmi, blozen, tachycardie, plotselinge, niet uitgelokte gevoelens van eroticisme, opgelatenheid, boosheid, depressie, plezier of angst, en verstoord gevoel voor tijd, een dromerige toestand, depersonalisatie, panorama zicht, jamais entendu, jamais vu, déjà entendu, déjà vu, flashbacks enz.

Het kan voorkomen dat de patiënt zich opeens gewelddadig of agressief gaat gedragen, en het kan ook gebeuren dat wanneer de patiënt buiten bewustzijn raakt, hij zonder dat hij het merkt zijn kaak en vingers aanspant, kwijlt, of in de lippen, wangen of tong bijt.

Er zijn verschillende vormen van epilepsie, zoals parietale kwab epilepsie, occipitale kwab epilepsie, frontale kwab epilepsie, temporale kwab epilepsie en absence epilepsie. Er zijn ook verschillende soorten aanvallen en epilepsie wordt ook wel ‘seizure disorder’ genoemd.

Epilepsie is behandelbaar en er zijn medicijnen verkrijgbaar om het onder controle te houden. De patiënt moet contact opnemen met de arts, die vervolgens de juiste maatregelen zal treffen en middelen voor zal schrijven na het stellen van een zorgvuldige diagnose. Patiënten kunnen ook contact opnemen of lid worden van de het Epilepsie Fonds in hun eigen stad of land. Er is altijd wel een afdeling in de buurt.