Diabetes bij Zwangere Vrouwen
Diabetes bij Zwangere Vrouwen
Tijdens de zwangerschap zijn het frequent urineren, misselijkheid, vermoeidheid en terugkerende blaas en vaginale ontstekingen normale verschijnselen. Hierdoor komen de meeste vrouwen die lijden aan zwangerschapsdiabetes er pas achter wanneer de arts bij hen bloedonderzoek doet.
Zwangerschapsdiabetes is het type dat wordt vastgesteld bij niet-diabetische zwangere vrouwen die een hoog bloedsuikerspiegel hebben. 3 tot 6% van alle zwangere vrouwen krijgen te kampen met deze aandoening. Vaak begint het pas tijdens de latere weken van de zwangerschap, tijdens de 24e tot 28 weken zwangerschap.
Zwangerschapsdiabetes vindt plaats doordat er insulineresistentie optreedt in het lichaam. De insulineproductie is weliswaar toereikend, maar het kan zijn werk niet goed doen door de hormonen die tijdens de zwangerschap aanwezig zijn in het lichaam. Cortisol, oestrogeen, progesteron en prolactine zijn enkele van deze hormonen. De placenta dat de baby tijdens de zwangerschap van de nodige voedingsstoffen voorziet door het produceren van humaan placentaal lactogeen, gaat meer van deze hormonen produceren naar mate de baby ontwikkelt. Dit verklaart waarom de insulineresistentie erger wordt later in de zwangerschap. De meeste zwangere vrouwen kunnen de gevolgen van insulineresistentie overbruggen simpelweg door meer insuline te produceren, vrouwen die dit niet kunnen lijden aan zwangerschapsdiabetes.
In tegenstelling tot andere vormen van diabetes is zwangerschapsdiabetes omkeerbaar. Het gaat meestal vanzelf weg na de bevalling. Vrouwen met dit type diabetes kunnen nog steeds gezonde kinderen baren zo lang zij hun bloedsuikerspiegel goed onder controle kunnen houden.
Na de zwangerschap lopen vrouwen die last hebben gehad van zwangerschapsdiabetes een verhoogd risico type 2 diabetes te ontwikkelen. Ook bestaat er het risico dat kinderen die zij hebben gebaard opgroeien met overgewicht, en vroeg in hun volwassen leven diabetes type 2 ontwikkelen. Daarom is het, na zwangerschap, belangrijk advies te vragen bij een arts. Het is belangrijk een dieet te hanteren met weinig suikers en veel vezels, en er een actieve levensstijl op na te houden.
