ADHD Diagnose
ADHD Diagnose
Ten eerste moet duidelijk worden gesteld dat niet iedereen die rusteloos en hyperactief is, Attention Deficit Hyperactivity Disorder heeft. Het is volkomen normaal dat bepaalde mensen simpelweg praatgraag en hyperactief zijn omdat zij veel energie hebben. Het is normaal dat sommigen een korte aandachtsboog hebben, gemakkelijk verveeld raken en vergeetachtig worden.
Dit is zeker het geval wanneer het gaat om verantwoordelijkheid, mensen lijken altijd wel te vergeten verantwoordelijkheid te nemen. Veel mensen zijn ook zo gepreoccupeerd dat zij snel dingen vergeten. Of het kan simpelweg zo zijn dat iemand erg geniet van een bepaalde gebeurtenis, en daardoor gedrag gaat vertonen dat sterk lijkt op het gedrag dat iemand met ADHD vertoont.
Hoe wordt dan vastgesteld bij een kind of volwassene dat er sprake is van ADHD? Er zijn verschillende factoren die in acht moeten worden genomen. Er is gesteld dat ADHD voort kan blijven bestaan vanuit de jeugd naar volwassenheid. Ondanks het feit dat de definitie van ADHD simpel is, is het nog steeds erg ingewikkeld om de aandoening daadwerkelijk vast te stellen. Er zijn vele factoren waar rekening mee gehouden moet worden.
De algemene omschrijving of diagnose houdt in dat iemand die abnormaal aandacht gerichte gedrag vertoont dat niet bij zijn leeftijd past, degene de diagnose ADHD kan krijgen. Houd echter in uw achterhoofd dat er specifieke richtlijnen zijn waar aan voldaan moet worden voordat iemand deze diagnose krijgt. Het is niet veilig om er vanuit te gaan dat iemand in het hokje ADHD wordt geplaatst allen omdat hij twee of drie symptomen vertoont.
De indicatoren of symptomen in het gedrag zouden al zichtbaar moeten zijn voordat het kind zeven jaar is. Ook moet het duidelijk zijn dat de manifestatie van de ADHD symptomen een zekere sociale disfunctie veroorzaken voor het kind. Dit houdt in dat normale activiteiten zichtbaar belemmerd worden, niet alleen in 1 setting, maar op z’n minst twee settings zoals thuis, op school of in de omgeving.
Ook zijn er een aantal belangrijke vragen die gesteld moeten worden voordat bepaald word of iemand daadwerkelijk ADHD heft. Het is van belang dat deze vragen gesteld worden nog voordat de potentiële ADHD patiënt de diagnose krijgt. Ten eerste: is het gedrag overdadig? Kinderen die rondrennen alsof er geen morgen is, is normaal kinds gedrag. Kinderen houden van spelen en maken nu eenmaal veel lawaai. Dat is een feit. Kinderen houden ook van aandacht, zeker wanneer zij iets gedaan hebben dat mensen aan het lachen heeft gemaakt. Zij zullen de grap blijven herhalen net zo lang totdat het irritant wordt.
Ten tweede, is het vertoonde gedrag van lange termijn? Hoe lang vertoont het kind dit gedrag al? Soms zijn kinderen simpelweg een beetje overenthousiast. Dit soort gedrag moet niet verkeerd geïnterpreteerd worden als een symptoom van ADHD. De laatste vraag is of het gedrag storend is. Als het gedrag van het kind geen handicap is in het sociale leven van het kind, dan is het geen symptoom van ADHD.
Ook moet de setting waarin het ongewenste gedrag zich voordoet in acht worden genomen. Als dit maar op één plek gebeurt, dan is het waarschijnlijk dat er iets in die omgeving is wat het gedrag veroorzaakt. Als het in verschillende settings gebeurt, ook wanneer er geen trigger aanwezig is, dan verdient het de voorkeur een deskundige te raadplegen. Men moet nooit zomaar aannemen dat iemand die bepaalde ADHD symptomen vertoond, meteen ook een kandidaat is voor deze stoornis.
