De ziekte van Alzheimer

De ziekte van Alzheimer

De ziekte van Alzheimer wordt gekenmerkt door verval van het geheugen in combinatie met mentale verwarring. Als we een vergelijking maken tussen langtermijn geheugen en korte termijn geheugen, zien we dat lange termijn geheugen over het algemeen relatief intact blijft. In het geval van de ziekte van Alzheimer krijgen patiënten echter te kampen met grote gebreken in hun lange termijn geheugen. Deze ziekte werd voor het eerst geïdentificeerd door een Duitse psychiater genaamd Alois Alzheimer in het jaar 1906.

De ziekte van Alzheimer is bekend als een van de grootste oorzaken van geestelijke aftakeling bij senioren. Hoewel het misschien vreemd klinkt, is de ziekte van Alzheimer verantwoordelijk voor meer dan 0.1 miljoen sterfgevallen ieder jaar in de Verenigde Staten en is het op drie na de belangrijkste doosoorzaak na hartziekten, kanker en beroertes. Nadat de ziekte is vastgesteld, heeft de patiënt nog ongeveer 8 jaar te leven

De ziekte van Alzheimer komt hoofdzakelijk voor in twee soorten – sporadische en familiale. De symptomen van beide gevallen zijn enigszins vergelijkbaar. Het sporadische type loopt echter niet door in families, terwijl de familiaire vorm, zoals de naam al doet vermoeden, doorloopt in een familie. In de meerderheid van de gevallen zijn de symptomen van het sporadische type. Met inachtneming van de huidige trend is geraamd dat het aantal slachtoffers van de ziekte van Alzheimer in het jaar 2040 ruim 6 miljoen mensen zal betreffen.

De ziekte van Alzheimer manifesteert zich door de geleidelijke vernietiging van het zenuwweefsel. Dit leidt tot onduidelijke spraak, onwillekeurige bewegingen van armen en benen, en in sommige gevallen epileptische aanvallen. In het beginstadium van de ziekte van Alzheimer manifesteert het zich op het intellectuele domein, waardoor de slachtoffers een intense vorm van angst kunnen ervaren met betrekking tot de geestelijke achteruitgang van hun cognitieve capaciteiten.

Er wordt gesuggereerd dat bepaalde soorten hersencellen, de cholinerge hersencellen, die verantwoordelijk zijn voor het leerproces en het geheugen, beschadigd raken door een aantal factoren. Deze cellen geven acetylcholine af, dat verantwoordelijk is voor diverse hersenactiviteiten door het stimuleren van de naburige hersencellen. De ziekte van Alzheimer heeft een nadelig effect op dit systeem. Hoewel de oorzaak nog niet duidelijk is, is bekend dat mensen met een ernstige vorm van de ziekte van Alzheimer 80% van hun cholinerge hersencellen verliezen.

Lopende onderzoeken bevestigen dat de biochemische schade als gevolg van de ziekte van Alzheimer niet beperkt blijft tot schade aan de cholinerge cellen. De ziekte van Alzheimer heeft ook nadelige invloeden op andere onderdelen en zoals het noradrenerge systeem.